25 Aralık 2007 Salı

biliş ki barış


Bilmediklerinden korkar hep kişi Nietszche’ye göre. Oysa korkulması gereken kişinin bil(iş)medikleri değil, bil(iş)memeleridir.

Düşman ne içeridedir, ne de dışarıdadır aslında. Düşman, içerdekilerin dışarı çıkmamasında veya dışarıdakilerin içeri girmemesindedir sadece.

Giriş-çıkışlar olmayınca, olmayışta aramaz kişi düşmanı doğal olarak. Bu yüzden düşman diye bulduğu her şey bir yanılsamadan öteye geçmez. Bulduklarından kurtulsa bile, korkularından kurtulamayışı ve yeni düşman(lar) arayışı bundandır.

Bu bağlamda, “Bilmediğiyle savaşan kişinin savaşı kazanma olasılığı pek düşüktür” cümlesini genişletmekte fayda var: “Bilmediğiyle savaşan kişinin savaşının bitme olasılığı pek düşüktür. Savaş bitse de kazanma olasılığı..”

Yunus ne güzel söylemiş:
Beri gel barışalım, yad isen bilişelim!

Hiç yorum yok:

iZ-LeYiCiLeR