Kur'an - 1

Kur’an’ncayla “okuyarak, düşünerek ve yaşayarak” anla(ş)madan önce, kişiler benimkiler gibi İslam hakkındaki yazıları neden okur ki? Kur’an ile yüz yüze tanışıp, baş başa konuşup, kalp kalbe bilişmek yerine onu başkalarından duyduklarıyla tanımayı, dinlemeyi, bilmeyi seçmek hiç makul değil. Makul olan tanışıp, konuşup, biliştikten sonra muhabbete kendi dostlarını da katabilmek, onun dostlarını da..

Kişi Hira’yı sadece kendi vicdanında bulabilir. Hira'da inmeye başlayan vahiy de içrek mağaralara aklı kullanarak ulaşmayı öğütler. Zira kavli ve kevni tüm ayetleriyle kendini ancak ilk olarak o mağaralarda açığa çıkarır. Ve kendi mağarasını bulmamış olan, başkalarının mağaralarında havasızlıktan boğulup, ölür de.. ..öz mağara kararırken, özge mağara kirlenir.

Peki ben niye “içreği dolduran ve dışrağı kuşatan Rabb'in katında bizim yekpare düzlemimizle derinleşen” bu kitabın yüzlerinden benim gördüğüm birini çizmeyi deniyorum? Niye onunla içrek muhabbetimi dışrağa duyurmaya çalışıyorum?

Çünkü ellerindeki mikrofonlarla ve megafonlarla kulaklara, yazdıkları ve çizdikleriyle gözlere perdeler çekenler var. Birileri akıllara duvar örüyor, birileri kalplerdeki mağaraları kirletiyor, karartıyor. Birileri kendi kokuşmuş mağaralarında, susuzluktan kurumuş topraklarının altına erkek, kız, tüm çocukları diri diri gömüyor! Üzerinde kendilerini rahat hissettikleri zemini berkitmek için..

Ve Kur’an Allah'ın katından bana çıkışıyor: “Kendi rahatın mı seni onları Biz'le rahatsız etmekten alıkoyan!” diye..

Varsın, rahatsız olsun o birileri,

Muhabbetle,,